بهترین روش آموزش به کودکان بیش‌فعال

یکی از مهم ترین روش های فرزندپروری که والدین و مربیان آموزش به کودکان باید از آن اطلاع داشته باشند، یادگیری روش های آموزش است، این روش های آموزشی برای کودکان مبتلا به بیش فعالی کمی پیچیده تر خواهد بود. تجربه نشان داده است که  بهترین روش آموزش به کودکان بیش‌فعال استفاده از روش‌های تربیتی است. در ادامه چند راهنمایی برای آموزش به کودکان بیش‌فعال آورده شده است:

آموزش به کودک بیش‌فعال

ایجاد محیط مناسب

ایجاد محیطی که به کودک اجازه دهد انرژی خود را تخلیه کند. فضاهای بازی پویایی که به کودکان اجازه بیشتری برای فعالیت و تحقیق می‌دهند، می‌توانند مفید باشند.

برنامه‌ریزی زمانی

تعیین برنامه‌روزانه معقول برای کودکان بیش‌فعال مهم است. این برنامه‌ریزی باید شامل زمان بندی برای انجام تکالیف مدرسه، فعالیت‌های جسمانی، وقت گذرانی با خانواده، وقت برای بازی و استراحت باشد.

تشویق به ورزش

ورزش و فعالیت‌های بدنی می‌توانند به کودکان بیش‌فعال کمک کنند تا انرژی خود را صرف فعالیت‌های مفید کنند و به کاهش استرس و تنش کمک کنند.

آموزش مهارت‌های مدیریت احساسات

کودکان بیش‌فعال ممکن است در مدیریت احساسات خود دشواری داشته باشند. آموزش به آن‌ها چگونگی تشخیص و مدیریت احساساتی مثل خشم و ناامیدی می‌تواند مفید باشد.

تحقیق و کاوش

ایجاد فرصت‌های برای تحقیق و کاوش برای کودکان می‌تواند علاقه‌شان به یادگیری را افزایش دهد. این ممکن است به آن‌ها اجازه دهد تا انرژی خود را برای تحلیل مسائل و موضوعات مختلف به کار بگیرند.

کار با مشاور یا روان‌پزشک

برای موارد جدی‌تر بیش‌فعالی که تأثیر منفی بر زندگی کودک داشته باشد، مشاوره روانشناختی یا درمان تخصصی ممکن است لازم باشد.

همکاری خانواده

والدین و خانواده می‌توانند به تشخیص و مدیریت بیش‌فعالی کودک خود کمک کنند. هماهنگی با مدرسه و مشارکت در جلسات مشاوره مدرسه نیز می‌تواند مفید باشد. در هر صورت، باید توجه داشت که هر کودک منحصر به فرد است و نیازهای هر کودک ممکن است متفاوت باشد. بهترین راه برای آموزش به کودکان بیش‌فعال، تطابق با نیازها و شرایط خاص خودشان است. همچنین، درصورتی که بیش‌فعالی کودک نگران‌کننده و شدید باشد، مشاوره تخصصی توسط متخصصین  و روانپزشکان ممکن است لازم باشد.

درمان کودکان بیش فعال

درمان کودکان بیش‌فعال بهتر است توسط تیمی از متخصصان سلامت روانی انجام ‌شود. این تیم ممکن است از روان‌پزشکان، روان‌شناسان، متخصصین توسعه کودک و مدرسه، و والدین تشکیل شود. درمان بیش‌فعالی کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ارزیابی تخصصی

برای آغاز هر  نوع درمان، باید ابتدا یک ارزیابی تخصصی انجام شود تا نیازها و مشکلات خاص کودک شناسایی شود. این ارزیابی معمولاً شامل مصاحبه‌ها، پرسشنامه‌ها، و مشاهدات می‌شود.

آموزش به والدین

آموزش به والدین در مورد مدیریت و تربیت کودک بیش‌فعال بسیار مهم است. والدین باید یاد بگیرند چگونه با رفتارهای بیش‌فعالی گونه که از کودکانشان می بینند، برخورد کنند. معمولاً از تکنیک‌های مثل تشویق رفتار مثبت و نادیده گرفتن رفتار های منفی، اعمال محدودیت‌ها و ترتیب، و تقویت مهارت‌های اجتماعی برای کودکان استفاده می‌شود.

مداخله‌های روان‌شناختی

برای درمان بیش‌فعالی کودکان، ممکن است از مداخله‌های روان‌شناختی مثل رفتاری درمانی (Behavioral Therapy) استفاده شود. این مداخله‌ها به کودکان کمک می‌کنند که مهارت‌های مدیریت خشم و احساسات خود را تقویت کنند و به ایجاد رفتارهای مطلوب کمک می‌کنند.

داروها

در برخی موارد، اگر بیش‌فعالی کودک به حدی شدید باشد که تداخل با تعلیم و تربیت و زندگی روزمره او داشته باشد، ممکن است پزشک داروهای معینی را تجویز کند. معمولاً از داروهای معتبری که به عنوان معتدل‌کننده‌های رفتاری شناخته می‌شوند مانند متیل‌فنیدات استفاده می‌شود.

دارو های مناسب برای درمان بیش فعالی کودکان

در درمان بیش‌فعالی کودکان، معمولاً از دو نوع دارو استفاده می‌شود: داروهای معتدل‌کننده‌های رفتاری و داروهای پرستاره. تعیین نوع دارو و دوز مناسب توسط یک پزشک تخصصی روانی یا روانپزشک باید انجام شود. در زیر، نمونه‌ای از داروهای معمولاً استفاده شده در درمان بیش‌فعالی کودکان آورده شده است:

متیل‌فنیدات (Methylphenidate)

این دارو یکی از داروهای معتدل‌کننده‌های رفتاری است که معمولاً برای درمان اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالیت (ADHD) استفاده می‌شود. متیل‌فنیدات مارک‌های مختلفی دارد، از جمله ریتالین و آدرال و ویاس.

آمفتامین‌ها

این دسته شامل داروهایی مانند آدرال (Adderall) است که برای افراد با ADHD و کنترل و درمان بیش‌فعالی کودکان تجویز می‌شوند.

گوانفاسین (Guanfacine) و کلونیدین

(Clonidine) این دو دارو برای کودکان با بیش‌فعالیت معمولاً در مواردی که داروهای معتدل‌کننده‌های رفتاری اصلی موثر نباشند تجویز می‌شوند. آن‌ها به عنوان داروهای معتدل‌کننده رفتاری ثانویه استفاده می‌شوند.

اتوموکستین (Atomoxetine)

این دارو برای درمان ADHD استفاده می‌شود و عملکرد متفاوتی نسبت به متیل‌فنیدات دارد.

داروهای پرستاره

در بعضی موارد، داروهای پرستاره مثل ریسپریدون (Risperidone) و اریپیپرازول (Aripiprazole) به عنوان تکمیل‌کننده درمان معتدل‌کننده‌های رفتاری ممکن است تجویز شوند. این داروها معمولاً برای مدیریت رفتارهای تعصب‌آور یا ترسناک در کودکان استفاده می‌شوند.

همچنین، باید توجه داشت که درمان دارویی بیش‌فعالی کودکان همیشه باید به همراه تغییر در محیط و مدیریت رفتاری  و رواندرمانی ترکیب شود. همچنین، مصرف هر داروی معتدل‌کننده رفتاری باید تحت نظر و نظارت یک پزشک تخصصی باشد، و دوزها باید با دقت تنظیم شوند. با توجه به نیاز ها و شرایط خاص هر کودک، پزشک تخصصی تصمیم به تجویز داروی مناسب می‌گیرد. ایشان همچنین ممکن است تغییرات در دوز و نوع دارو را اعمال کنند تا اثربخشی و کمیت اثرات جانبی را به حداقل برسانند.

تغییر در محیط مدرسه

به منظور درمان بیش فعالی کودکان، همکاری با مدرسه بسیار مهم است. افراد متخصص می‌توانند با معلمان و مدرسه همکاری کنند تا از رفتارها و نیازهای خاص کودکان بیش‌فعال در محیط مدرسه آگاه شوند.

پشتیبانی اجتماعی

پشتیبانی اجتماعی از خانواده و افراد نزدیک می‌تواند درمان کودکان بیش‌فعال را تقویت کند. افراد معتبر می‌توانند به خانواده کمک کنند تا از زمینه‌ها و منابع پشتیبانی استفاده کنند.

درمان کودکان بیش‌فعال به مدت طولانی ممکن است نیازمند صبر و مشارکت فراوان از والدین و تیم درمانی باشد. توجه به نیازات فردی و تطابق با رفتار و ویژگی‌های خاص هر کودک می‌تواند به درمان موفق تر کمک کند.

نحوه برخورد با کودک بیش فعال

برخورد مناسب با کودکان بیش‌فعال مهم است تا به ایجاد محیطی سالم و موثر برای رشد و توسعه آن‌ها کمک کند. در ادامه، نحوه برخورد با کودکان بیش‌فعال را توضیح می‌دهم:

به کودکان فرصت دهید تا انرژی خود را ازاد کنند.

کودکان بیش‌فعال نیاز دارند تا انرژی زیادی را  ازاد کنند. اجازه دهید که در فضاهای بازی فعالیت کنند و بازی‌های پویا داشته باشند.

برنامه‌ریزی زمان

تا حد ممکن برای کودکان برنامه‌ریزی زمانی ایجاد کنید. این برنامه شامل زمان‌های مختلف برای تحصیل، فعالیت‌های جسمانی، وقت گذرانی با خانواده، وقت برای بازی و استراحت باشد.

ترتیب و ساختار

ایجاد ترتیب و ساختار در روزی کودک می‌تواند به کنترل بیش‌فعالیت کمک کند. استفاده از برنامه‌های روزانه و لیست وظایف می‌تواند به کودک از مراحل روز کمک کند.

استفاده از تشویق به جای تنبیه

تشویق و تقویت مثبت رفتارهای مطلوب کودکان مهم است. اگر کودکان رفتارهای خوبی انجام دادند، تشویق و پاداش داده شود. در صورتی که رفتاری های نامناسب از آن ها مشاهده کردید در صورت امکان نسبت به آن بی توجه باشید.

تسکین در مواجهه با تنش

تا حد ممکن تسکین و پشتیبانی از کودکان در مواجهه با تنش و اضطراب مفید است. افراد بیش‌فعال ممکن است به آسانی تنش و اضطراب تجربه کنند.

آموزش مهارت‌های اجتماعی

آموزش به کودکان مهارت‌های اجتماعی مثل تعامل با دیگران، حل اختلاف، و مدیریت احساسات می‌تواند به آن‌ها در تعامل مؤثر با محیط اطراف کمک کند.

مشارکت خانواده

تعامل و همکاری با والدین و خانواده مهم است. اطلاعات تبادلی و هماهنگی با والدین می‌تواند در بهبود رفتار کودکان بیش‌فعال کمک کند.

مشاوره تخصصی

در برخی موارد، مشاوره تخصصی توسط روان‌پزشکان یا روان‌شناسان می‌تواند لازم باشد. این متخصصان می‌توانند به تشخیص و مدیریت مشکلات بیش‌فعالیت کودکان کمک کنند.

همچنین، مهم است که به کودکان احترام بگذارید. به عنوان والد یا مراقب، باید محبت و احترام خود را نسبت به کودک نشان دهید تا او از ارتباط مثبت و سازنده‌ای بهره‌مند شود.

برای درمان بیش فعالی کودکان می توانید از خدمات مرکز مشاوره حس تحول استفاده کنید، جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.