ناخن جویدن یا اونیکوفاژیا (Onychophagia) در بزرگسالان می‌تواند نشانه‌ها و علل مختلفی داشته باشد که هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی قابل تشخیص است. در این مقاله به نشانه های و علل و همچنین راه های درمان و جلوگیری از ناخن جویدن اشاره خواهیم کرد. در صورتی که پاسخ سوال خود را دریافت نکردید می توانید با ما تماس حاصل نمایید .
علل جویدن ناخن در بزرگسالی
استرس و اضطراب
مدیریت استرس: جویدن ناخن به عنوان یک راه برای کاهش تنش و اضطراب استفاده می‌شود. این عمل می‌تواند به فرد کمک کند تا احساس آرامش بیشتری پیدا کند.
اضطراب مزمن: افرادی که به طور مزمن دچار اضطراب هستند، ممکن است بیشتر به این رفتار گرایش پیدا کنند.
عادت طولانی‌مدت
تداوم عادات کودکی: جویدن ناخن ممکن است از دوران کودکی آغاز شده و به دلیل عدم ترک این عادت، به بزرگسالی منتقل شده باشد.
رفتار خودکار: این عادت ممکن است به صورت ناخودآگاه انجام شود و فرد حتی متوجه جویدن ناخن خود نشود.
بی‌حوصلگی و بی‌قراری
پر کردن زمان: جویدن ناخن می‌تواند یک روش برای پر کردن زمان در مواقع بی‌حوصلگی باشد.
تحریک ذهنی: برخی افراد هنگام فکر کردن یا تماشای تلویزیون ناخن‌های خود را می‌جوند تا ذهن خود را مشغول نگه دارند.
وسواس فکری و عملی (OCD)
رفتارهای وسواسی: در برخی موارد، جویدن ناخن می‌تواند بخشی از یک الگوی وسیع‌تر از رفتارهای وسواسی-اجباری باشد. افراد مبتلا به OCD ممکن است به دلیل افکار یا ترس‌های وسواسی ناخن‌های خود را بجوند.در رابطه با
رابطه میان وسواس و افسردگی بیشتر بدانید.
اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD)
نقص توجه: افراد مبتلا به ADHD ممکن است به دلیل نقص توجه و نیاز به تحریک بیشتر، به جویدن ناخن گرایش پیدا کنند. لذا توصیه می شود در صورت تشخیص بیش فعالی نسبت به درمان بیش فعالی توسط رونشناسان و رونپزشکان اقدام کنید.
مطلب پیشنهادی: داروی ویاس برای کنترل بیش فعالی کودکاننارضایتی و انتقاد از خود
احساس کم‌ارزشی: جویدن ناخن می‌تواند نشانه‌ای از نارضایتی و انتقاد از خود باشد. این رفتار ممکن است راهی برای مجازات خود به دلیل احساسات منفی یا خطاهای گذشته باشد.
عوامل ژنتیکی و خانوادگی
تاثیر ژنتیک: برخی مطالعات نشان می‌دهند که جویدن ناخن می‌تواند تا حدی به عوامل ژنتیکی مرتبط باشد.
الگوهای رفتاری خانوادگی: اگر یکی از والدین یا اعضای خانواده عادت به جویدن ناخن داشته باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که فرد نیز این عادت را به دست آورد.
عوامل محیطی و اجتماعی
تاثیر محیط: محیط‌های پرتنش یا استرس‌زا، مانند محیط کار یا زندگی، می‌توانند محرک‌های قوی برای این رفتار باشند.
فشار اجتماعی: فشارها و توقعات اجتماعی نیز می‌توانند نقش داشته باشند، به ویژه در مواقعی که فرد با مسائل مهم و استرس‌زا مواجه است.
عادت ناآگاهانه
رفتار ناآگاهانه: در بسیاری از موارد، فرد ناخن‌های خود را بدون آگاهی و به طور ناآگاهانه می‌جود.اگر جویدن ناخن شما یا فردی که می‌شناسید به حدی است که باعث مشکلات جسمی یا روانی شده است، مشاوره با یک متخصص بهداشت روان یا روان‌درمانگر می‌تواند مفید باشد. این متخصصان می‌توانند به شما کمک کنند تا علل زمینه‌ای را شناسایی کرده و راهکارهای مناسبی برای مدیریت و کاهش این عادت ارائه دهند.
نشانه های جویدن ناخن
خوردن ناخن یا جویدن ناخن ممکن است به دلیل استرس، اضطراب، بی‌حوصلگی، یا عادات طولانی‌مدت به وجود بیاید. در اینجا برخی از نشانه‌های ناخن جویدن در بزرگسالان آورده شده است:
نشانه‌های جسمی
ناخن‌های کوتاه و نامنظم: ناخن‌ها ممکن است به دلیل جویدن به شکل غیرطبیعی کوتاه و نامنظم باشند.
پوست آسیب‌دیده: پوست اطراف ناخن‌ها ممکن است قرمز، متورم، و زخمی باشد.
عفونت‌های پوستی: افزایش خطر عفونت‌های پوستی و باکتریایی در اطراف ناخن به دلیل جراحات مکرر.
ناخن‌های ترک‌خورده و لایه‌لایه: ناخن‌ها ممکن است ترک‌خورده، ضعیف، و لایه‌لایه شوند.
درد و حساسیت: ممکن است درد یا حساسیت در ناخن‌ها و پوست اطراف آنها به دلیل آسیب مکرر وجود داشته باشد.
خونریزی: گاهی اوقات، ناخن جویدن می‌تواند به خونریزی منجر شود.
نشانه‌های روانی و رفتاری
اضطراب و استرس: ناخن جویدن معمولاً با اضطراب و استرس همراه است. افراد ممکن است در مواقعی که تحت فشار یا استرس هستند، ناخن‌های خود را بجوند.
بی‌حوصلگی: ناخن جویدن می‌تواند به عنوان راهی برای پر کردن زمان در مواقع بی‌حوصلگی یا عدم تمرکز استفاده شود.
تمرکز بر روی موضوعات خاص: برخی افراد در هنگام تماشای تلویزیون، مطالعه یا فکر کردن به مسائل خاص، ناخن‌های خود را می‌جوند.
عدم توجه به محیط: افراد ممکن است ناخن‌های خود را بدون آگاهی یا توجه به اطراف بجوند.
عادت طولانی‌مدت جویدن ناخن: ناخن جویدن می‌تواند یک عادت طولانی‌مدت باشد که از دوران کودکی به بزرگسالی منتقل شده است.
مشکلات مربوط به سلامتی
آسیب به دندان‌ها: جویدن ناخن‌ها می‌تواند به دندان‌ها آسیب برساند و باعث ترک‌خوردگی یا سایش دندان‌ها شود.
مشکلات گوارشی: بلعیدن ناخن‌های جویده شده می‌تواند مشکلات گوارشی ایجاد کند.
مشکلات روانی: ناخن جویدن مداوم ممکن است نشان‌دهنده مشکلات روانی مانند اختلالات اضطرابی یا وسواسی-اجباری (OCD) باشد.
راه های درمان اختلال جویدن ناخن در بزرگسالی
درمان اختلال جویدن ناخن در بزرگسالی نیازمند ترکیبی از روش‌های رفتاری، روان‌شناختی و در صورت نیاز دارویی است. در زیر به برخی از موثرترین راه‌های درمان این اختلال اشاره می‌کنم:
روش‌های رفتاری
آگاهی از رفتار
اولین قدم در درمان جویدن ناخن افزایش آگاهی از زمان و شرایطی است که این رفتار رخ می‌دهد. می‌توانید از یک دفترچه یادداشت استفاده کنید تا زمان‌ها و موقعیت‌های خاصی را که ناخن‌های خود را می‌جوند، ثبت کنید.
روش‌های جایگزین
یافتن رفتارهای جایگزین می‌تواند کمک‌کننده باشد. برای مثال، می‌توانید از توپ‌های ضد استرس یا سایر ابزارهای دستی برای مشغول نگه داشتن دستان خود استفاده کنید.
پوشاندن ناخن‌ها
استفاده از ناخن‌های مصنوعی، دستکش یا بانداژ می‌تواند به کاهش دسترسی و وسوسه جویدن کمک کند.
استفاده از لاک‌های تلخ
لاک‌های مخصوصی که طعم تلخی دارند می‌توانند روی ناخن‌ها استفاده شوند تا زمانی که فرد سعی در جویدن دارد، طعم ناخوشایندی را تجربه کند این یکی از بهترین روش های برای ترک ناخن جویدن در بزرگسالی می باشد.
روش‌های روان‌شناختی
درمان شناختی-رفتاری (CBT)
ترک ناخن جویدن در بزرگسالی می‌تواند به شناسایی و تغییر افکار و رفتارهای منفی مرتبط با جویدن ناخن کمک کند. CBT می‌تواند به شما کمک کند تا الگوهای رفتاری خود را تغییر دهید.
مدیریت استرس
تکنیک‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق و تمرینات آرامش‌بخش می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب که اغلب محرک جویدن ناخن هستند، کمک کنند.
مشاوره یا روان‌درمانی
گفتگو با یک مشاور یا روان‌درمانگر می‌تواند به شناسایی علل روانی زمینه‌ای جویدن ناخن و ارائه راهکارهای موثر برای مدیریت آن کمک کند.
روش‌های دارویی
داروهای ضد اضطراب
در صورتی که جویدن ناخن ناشی از اضطراب شدید باشد، پزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب تجویز کند.
داروهای ضد افسردگی
در مواردی که جویدن ناخن با اختلالات افسردگی همراه است، داروهای ضد افسردگی می‌توانند کمک‌کننده باشند.
دارو های ضد افسردگی سه حلقه ایپشتیبانی اجتماعی و خانوادگی
حمایت اطرافیان: داشتن حمایت از سوی خانواده و دوستان می‌تواند به افزایش انگیزه و تعهد برای ترک این عادت کمک کند.
گروه‌های حمایتی: شرکت در گروه‌های حمایتی می‌تواند به شما کمک کند تا با افراد دیگری که با این مشکل مواجه هستند، ارتباط برقرار کنید و تجربیات و راهکارهای موثر را به اشتراک بگذارید.
تکنیک‌های اضافی
مراقبت از ناخن‌ها: مرتباً به مانیکور بروید و ناخن‌های خود را تمیز و مرتب نگه دارید. ناخن‌های مرتب و زیبا می‌توانند انگیزه‌ای برای جلوگیری از جویدن باشند.
تمرین‌های دستی: فعالیت‌های دستی مانند بافتنی، نقاشی، یا حتی بازی‌های کامپیوتری می‌توانند به مشغول نگه داشتن دستان شما کمک کنند.
تقویت انگیزه و پاداشتعیین اهداف کوچک: اهداف کوچک و قابل دستیابی تعیین کنید و به خود پاداش بدهید. برای مثال، اگر بتوانید یک هفته ناخن‌های خود را نجوید، می‌توانید به خود پاداش دهید.
یادداشت موفقیت‌ها: موفقیت‌های خود را در ترک این عادت یادداشت کنید تا پیشرفت خود را مشاهده کنید و انگیزه بیشتری برای ادامه تلاش داشته باشید.ترکیبی از این روش‌ها می‌تواند به کاهش و در نهایت از بین بردن عادت جویدن ناخن کمک کند. مهم است که صبور باشید و به خود زمان دهید تا تغییرات مثبت را تجربه کنید. در صورت نیاز، مشورت با یک متخصص بهداشت روان می‌تواند بسیار مفید باشد.
کلینیک روانشناسی حس تحول با سال ها سابقه در زمینه درمان انواع اختلالات روانی و درمان استرس و همچنین ریشه یابی مسائل می تواند به شما یا عزیزانتان در درمان اختلال جویدن ناخن کمک های زیادی کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با رزرو وقت مشاوره با ما در
تماس باشید.
خطرات و عوارض ناخن جویدن در بزرگسالان
جویدن ناخن در بزرگسالان می‌تواند به مشکلات جسمی و روانی مختلفی منجر شود. در ادامه، به برخی از خطرات و عوارض ناشی از این رفتار اشاره می‌کنم:
عوارض جسمی
عفونت‌های پوستی (پارونیشیا):
جویدن ناخن می‌تواند به پارگی‌های کوچک در پوست اطراف ناخن منجر شود، که باعث عفونت‌های باکتریایی یا قارچی می‌شود. این عفونت‌ها ممکن است باعث درد، تورم و قرمزی شوند.
آسیب به ناخن‌ها:
ناخن‌های جویده‌شده ممکن است نازک، شکننده و ضعیف شوند. این آسیب می‌تواند باعث رشد ناصحیح و ناخن‌های نامنظم شود.
آسیب به دندان‌ها:
جویدن ناخن می‌تواند باعث سایش و آسیب به دندان‌ها شود. این رفتار می‌تواند منجر به ترک‌خوردگی، سایش مینای دندان و حتی مشکلات جدی‌تر مانند جابجایی دندان‌ها شود.
مشکلات فک و فک مفصلی:
فشار مداوم بر فک و مفاصل فک می‌تواند باعث درد و مشکلات در مفاصل فکی شود.
مشکلات گوارشی:
بلعیدن قطعات ناخن می‌تواند به مشکلات گوارشی مانند سوءهاضمه یا انسداد روده منجر شود.
آسیب به بافت‌های دهانی:جویدن ناخن می‌تواند باعث زخم‌ها و آسیب‌های داخلی در دهان شود که ممکن است منجر به عفونت‌های دهانی یا مشکلات بهداشتی دیگر شود.
عوارض روانی و اجتماعی
اضطراب و استرس:
جویدن ناخن ممکن است نشانه‌ای از اضطراب و استرس مزمن باشد. این رفتار می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات روانی عمیق‌تر باشد که نیاز به توجه و درمان دارند.
کمبود اعتماد به نفس:
داشتن ناخن‌های جویده‌شده و نامرتب می‌تواند باعث خجالت و کمبود اعتماد به نفس شود. این مشکل ممکن است به دلیل ظاهر ناخوشایند ناخن‌ها و انگشتان به وجود آید.
مشکلات اجتماعی:
جویدن ناخن در محیط‌های اجتماعی ممکن است باعث خجالت و نگرانی درباره نگرش دیگران شود. این رفتار می‌تواند تأثیر منفی بر روابط اجتماعی و حرفه‌ای داشته باشد.
عوارض بهداشتی
انتقال باکتری‌ها و ویروس‌ها:
قرار دادن انگشتان در دهان می‌تواند باعث انتقال باکتری‌ها و ویروس‌ها از ناخن‌ها و پوست به دهان شود. این انتقال می‌تواند باعث عفونت‌های دهانی و حتی بیماری‌های سیستمیک شود.
مشکلات تنفسی:
در برخی موارد، قطعات ناخن ممکن است به داخل مجاری تنفسی راه پیدا کنند و باعث مشکلات تنفسی شوند.
مشکلات بلندمدت
نقص رشد ناخن:
جویدن مداوم ناخن‌ها می‌تواند باعث اختلال در رشد طبیعی ناخن‌ها شود. این مشکل ممکن است باعث شکل‌گیری نادرست و ضعف مزمن ناخن‌ها شود.
درد مزمن:
آسیب مکرر به ناخن‌ها و بافت‌های اطراف آنها می‌تواند به درد مزمن و ناراحتی منجر شود.در مجموع، جویدن ناخن در بزرگسالان می‌تواند به مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی متعددی منجر شود. اگر این رفتار به حدی است که زندگی روزمره شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد یا باعث مشکلات جدی شده است، مشاوره با یک متخصص بهداشت روان یا دندانپزشک می‌تواند بسیار مفید باشد. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا علل زمینه‌ای این رفتار را شناسایی کرده و راهکارهای مناسبی برای مدیریت و کاهش آن ارائه دهند.برای ریشه یابی و درمان اختلال جویدن ناخن در بزرگسالی با ما
تماس بگیرید.
